Parzysta ilość osób

Un nombre pair de personnes

Selon la tradition, le nombre de personnes assises à table devait être pair. Un nombre impair d'invités signifiait le malheur pour l'un d'entre eux. Cependant, le nombre 12 a été approuvé en l’honneur des douze apôtres. Le nombre à éviter absolument est le 13, chiffre désastreux de la Cène si on y inclut Judas Iscariote.

Si par hasard le nombre de convives était impair, alors dans les maisons riches ou nobles, une servante était invitée à table, dans les maisons les plus humbles - un mendiant. On s’asseyait à table selon l'âge ou la hiérarchie. Selon l'âge, pour quitter ce monde dans cet ordre, et selon la hiérarchie, car la personne occupant le poste le plus élevé était souvent l'hôte qui entamait le repas du réveillon de Noël.

Parzysta ilość osób

Zgodnie z tradycją liczba osób siedzących przy stole musiała być parzysta. Nieparzysta liczba gości zwiastowała nieszczęście jednemu z nich. Jednakże liczba 12 została zatwierdzona na cześć dwunastu apostołów. Liczba, której należy absolutnie unikać to 13, katastrofalna liczba pochodząca z Ostatniej Wieczerzy łącznie z Judaszem Iskariotą.

Jeśli przez przypadek liczba gości była nieparzysta, wówczas w domach bogatych lub szlacheckich do stołu zapraszano służącą, w domach najskromniejszych – żebraka. Siedziało się przy stole zgodnie z wiekiem lub hierarchią. Według wieku, żeby w takiej kolejności opuszczać ten świat i według hierarchii, bo osoba zajmująca najwyższe stanowisko często była gospodarzem, który zaczynał wigilijny posiłek.